Boer en Amsterdammer slaan handen ineen
Gewoon een goed gesprek over landbouw, natuur en stikstof.’
Ook op het erf van Geertjan Kloosterboer wappert de boerenzakdoek. Van kleins af aan loopt hij al tussen de koeien, hier in Oxe, in het buitengebied van Deventer. Een stuk of 125 heeft hij er: ze lopen rond in een grote, ruime en moderne stal, met een melkrobot en waterbedden.
De dieren staan maar weinig in de wei. “Ik zou ze vaker naar buiten willen doen”, vertelt hij. Maar de mogelijkheden die hij hier heeft, zijn ook historisch zo gegroeid. Kloosterboer heeft momenteel onvoldoende geschikt land om zijn koeien buiten te laten grazen. Dat wil hij veranderen. Hij kijkt juist nu volop om zich heen waar er in de buurt grond te koop komt.
Maar grond is ook duur, en de stikstofcrisis zorgt daarbij voor een dilemma. Want wat wil de overheid nu eigenlijk, zegt hij. “Als er over een paar jaar strengere milieueisen aan stallen worden gesteld, is het de vraag of het voor mij verstandig is om in grond te investeren. Want ook ik kan mijn geld maar één keer uitgeven.” Het is een symptoom van het feit dat de overheid wel een forse stikstofreductie nastreeft, maar nog altijd niet heeft geformuleerd hoe ze de toekomst van de landbouw ziet.
Schoolklassen en filmpjes
Kloosterboer vindt het belangrijk om anderen te laten zien wat hij doet. Via filmpjes op sociale media bijvoorbeeld. Zijn vrouw ontvangt regelmatig schoolklassen op het erf. Zo kwam hij een paar jaar geleden al in contact met Joris Lohman, Amsterdammer en mede-oprichter van Food Hub. Lohman doet ook aan voedseleducatie, maar dan wel door de bril van de veranderingsgezinde stedeling. De missie van Food Hub? “Het aanjagen van de transitie naar een eerlijk, gezond, lekker en duurzaam voedselsysteem.”
Lohman komt vaak genoeg bij boeren om te weten dat de praktijk daarbij weerbarstig kan zijn. “Maar toen hij laatst in een artikel werd opgevoerd, stonden daar een paar dingen in die me ergerden”, vertelt Kloosterboer. Zoals dat boeren niet weg hoeven, maar wat Lohman betreft wel hun dieren moeten verplaatsen of wegdoen.
Een zin die Lohman niet zozeer als mening bedoelde; eerder als algemene uitleg over wat er aan de hand is. “We concludeerden: als wij hier nu ook al ruzie over krijgen, kunnen we beter een keer tot een goed gesprek komen”, zegt Kloosterboer. Een medewerker van de universiteit in Wageningen (Wur) bood spontaan een ruimte aan. En dus komen er nu op 25 augustus in elk geval zestig – en maximaal honderd – mensen bijeen. Boeren, maar ook veel andere betrokken partijen bij het voedselsysteem.